In 1980 werkte ik in Lelystad op een ISK, een Internationale Schakelklas. Als leraar Nederlands gaf ik vakken als koken, wiskunde en techniek aan kinderen van allerlei nationaliteiten, met het doel om ze in te wijden in onze taal, zodat ze konden doorstromen naar het reguliere onderwijs. In mijn klas landde een groepje Vietnamese jongens die zonder familie waren gevlucht om aan de burgeroorlog in hun land te ontkomen. Heel leergierig waren ze, en slim. Na een maand stelden ze mij al veel te moeilijke wiskundevragen, in het Nederlands.
Dit voorjaar kregen Monique en ik de vraag om een prachtig prentenboek te vertalen: Whishes, van de Vietnamese schrijver Mượn Thi Văn (geboren in 1980) en illustrator Victo Ngai. Het boek vertelt het verhaal van hun vlucht, van het achterlaten van geliefden, van een gevaarlijke reis over zee. In weinig woorden wordt voelbaar gemaakt wat het betekent om een bootvluchteling te zijn. We voelden ons vereerd dat we dit belangrijke boek vanuit het Engels mochten vertalen. Zeker in deze tijd waarin vluchtelingen met kou en kilte worden ontvangen in ons land.
Wat waren we blij en verrast toen Wünsche vorige week werd bekroond met de Deutsche Jugendliteraturpreis. Dit indringende prentenboek over een familie die moet vluchten ligt vanaf vandaag ook in het Nederlands in de winkel: De wens
