Lievelingswoord
15 september
Hans en ik zijn dichters, en dichters zoeken naar woorden. Dat is ons werk. Het gekke aan woorden is dat ze meestal tekortschieten als je iets belangrijks wilt zeggen. Je zou denken dat er keus genoeg is. In de Dikke van Dale staan er ongeveer 240.000. Maar er zijn er veel meer. Lang niet alle woorden die we gebruiken staan in een woordenboek. Ik vind horizon een mooi woord. Dromerig en vol van ver verlangen. Maar als je boos bent is het fijn om te zeggen:
rode knetter dynamiet
takkenbijter kakkepiet
stekkert kukert slakkensop
Dat staat in onze bundel Nooit denk ik aan niets. Woorden zijn vaak mooi doordat ze bij elkaar staan. Ze kunnen elkaar laten glimmen en glanzen. Dat is wat dichters proberen: woorden opwaarderen door buurwoorden. Ook een mooi woord trouwens. Ons meest gekopieerde gedicht gaat zelfs over het zoeken naar een woord:
ik zoek een woord
een heel nieuw woord
een woord dat niemand kent
ik zoek een woord
dat zeggen wil
dat jij de liefste bent
We hebben de afgelopen jaren veel mooie nieuwe woorden gehoord als antwoord op dit vers: uddevent en tinkeblek. Of wat dacht je van nus? Jij bent mijn liefste nus ik geef jou een … Nóg zo´n fijn woord!
Luisterogen
6 mei
Voor een project van Luisterogen.be gingen we met een groepje jongeren op bezoek in Plantin Moretus in Antwerpen. In dit museum is van alles te zien wat te maken heeft met de boekdrukkunst.
Tegenwoordig kun je snel een kopietje maken of iets printen. 500 jaar geleden kon dat niet. Hugo liet ons zien hoe dat drukken vroeger ging. Hij is een van de weinigen die het oude ambacht nog helemaal in zijn vingers heeft.
Sefa, Mevlüde, Thalia, Amadou, Nour-Eddine, Leyla en Yousra drukten een gedicht op de ouderwetse manier. Net als de mannen op de gravure zetten ze loden letters uit de letterbakken in de goede volgorde. Letter voor letter, woord voor woord, regel voor regel.
Dat deden ze ongelofelijk netjes en snel!
We hebben een bijzonder document in ons bezit.
Het gedicht WENS, handgedrukt en gesigneerd
door de drukkers. Wat kun je nog meer wensen?
Binnenkort ontmoeten we deze zeven drukkers
nog een keer. Dan laten ze ons de rest van het
museum zien. Daar verheugen we ons op!
Schoolschrijver
5 maart
© foto Chris van Houts
Van maart t/m juni 2014 ben ik Schoolschrijver op basisschool Olympus op IJburg in Amsterdam.
Toen ik bij Het Klokhuis werkte, voelde ik me soms ‘de juf van heel Nederland’. Ik probeerde moeilijke dingen zo duidelijk uit te leggen dat iedereen het begreep. Ik wist nooit zeker of dat lukte. Mijn ‘leerlingen’ zaten aan de andere kant van het scherm. Ze zeiden niks terug en stelden geen vragen. Ik verheug me erop om Schoolschrijver te worden, want dan kan dat wél! Als schoolschrijver krijg ik de tijd om de kinderen en de leerkrachten te leren kennen en ook hún verhalen te horen.
Hans wordt parttime Schoolschrijver, hij zal de school een paar keer bezoeken. Hans en ik houden van taal, van boeken, verhalen en gedichten. We willen de kinderen laten zien hoe je met woorden kunt spelen. Woorden kunnen je ontroeren. Ze maken je blij, boos of treurig. Of je moet er juist om lachen. Elk woord dat je leest tovert een plaatje in je hoofd:
‘met mijn ogen dicht, zie ik alles wat mijn hoofd verzint’
staat in één van onze gedichten.
We komen waarschijnlijk kinderen tegen die niet van boeken houden en die taal moeilijk vinden. Maar wie weet lukt het ons om te laten zien dat taal een feest kan zijn. Het feest der verbeelding. Wie weet gaan die kinderen lezen (en schrijven) een beetje leuker vinden en pakken ze vaker een boek. Dat zou mooi zijn. Want wij weten toevallig dat je ongemerkt slimmer wordt als je leest. Wetenschappelijk bewezen!