Juryrapport Zilveren Griffel 2004
Onder de intrigerende titel Zwaantje en Lolly Londen gaat een wensvervullend verhaal schuil van een meisje dat haar droom werkelijkheid ziet worden. Maar hier moet ze wel op wachten en wat kan wachten dan lang duren. Dat valt met geen pen te beschrijven. Of toch?
Zwaantje is geobsedeerd door haar verjaardagscadeau: een echte hond. Op de videoband ziet ze de zwangere moederhond, maar het duurt nog eeuwen voor de puppies geboren worden. En dan moeten ze eerst nog in het nest blijven tot ze op eigen pootjes kunnen staan.
Als het diertje geboren wordt doet zich het eerste probleem voor. Omdat het een rashond is, schrijft de kynologische club voor met welke letter de naam van de hond moet beginnen. En in dit geval moet het nog een engelse naam zijn ook. Het hondje wordt Lolly Londen gedoopt: Lady Lolly Londen uit Laren. Geen enkele hond heet zo. Maar het klinkt net zo chic als een Rolls Royce. Lolly Luier groeit op en wordt liefdevol verzorgd en opgevoed, zelfs zo dat Zwaantje bij een wedstrijd een prijs in de wacht sleept met haar Lolly-hond. Hans Hagen is uitstekend in staat zich te verplaatsen in de gedachtewereld en fantasie van Zwaantje. Invoelbaar wordt beschreven hoe moeilijk het is voor Zwaantje om op haar verjaardagscadeau te moeten wachten. De hondenscheurkalender die Zwaantje voor haar verjaardag krijgt, geeft haar grip op de tijd. Als de tijd niet snel genoeg gaat, helpt Zwaantje ‘m een handje door in het vooruit wat blaadjes van de kalender af te scheuren.
Met veel humor beschrijft Hagen het leven van een (aankomend) hondenbezitster: van het limonade drinken uit de hondendrinkbak tijdens Zwaantjes verjaardag, tot de verwarring die ontstaat over het feit dat Lolly ‘aangelijnd moet zijn’ in het bos. En met de beschrijving van alle verjaardagscadeaus die Zwaantje krijgt, lijkt Hagen wel de draak te steken met de talrijke attributen die het leven van een huisdier en zijn baasje comfortabel maken.
In de zwart-wit tekeningen van Hopman gaan grappige details schuil die in balans zijn met het verhaal en de tekst versterken. De dagelijkse perikelen in Zwaantje en Lolly Londen zorgen voor herkenning en zijn consequent realistisch beschreven vanuit het kinderperspectief waar veel ruimte gelaten wordt voor de kinderfantasie. Een prachtig evenwicht. De uitgebalanceerde verhaaltjes met veel dialoog lenen zich uitstekend om voorgelezen te worden, maar zelf lezen lukt al snel voor beginnende lezers. In zijn boeken over Jubelientje schiep Hagen al eerder een dergelijke sfeer. Het is verbazend knap hoe hij met Zwaantje een totaal eigen en uniek karakter heeft weten neer te zetten. En wie weet, komt er ook voor Zwaantje ooit nog een vervolg, want het boek sluit af met de volgende wens: “Ik wil dat hij moeder wordt”.
En in kinderboeken kan dat.