INHOUD

Het was donker in huis. En stil. 'Is er nog iemand wakker?' fluisterde Patrick. Geen antwoord. Patrick voelde zich verschrikkelijk alleen. Hij staarde naar buiten en zag de koplampen van een auto door het raam naar binnen schijnen. Twee lichtbundels doorkliefden de nacht. De vrouwetongen in de vensterbank werden fel verlicht. Grote schimmen speelden over het plafond. Toen stond de auto stil, recht tegenover het huis. Wie is dat? dacht Patrick. Mijn jongetje? Word ik opgehaald? De felle lampen verblindden hem - hij strekte zich uit en kneep zijn ogen tot spleetjes. Het portier ging open. Een meisje met rode krullen stapte uit.
'Tot zo,' hoorde Patrick haar zeggen. Hij kon het duidelijk verstaan omdat het bovenraam op een kier stond.
'Ik wacht hier hè,' antwoordde een jongen. 'Nog één kus. Nog eentje.'
Het meisje boog zich voorover, de jongen stak zijn hoofd door het raampje. Patrick zag dat hun lippen elkaar raakten. Niet eventjes, nee, heel lang. Patrick verbeet zich.

Zo begint het verhaal Bol, de beer die een das was dat Monique & Hans Hagen samen schreven voor Een huis vol beren.
Paul Biegel schreef het eerste en laatste verhaal van deze raamvertelling. De andere verhalen zijn van Imme Dros, Henk Figee, Harrie Geelen, Wim Hofman, Simone Schell, Rita Törnqvist, Ellen Tijsinger, Jacques Vriens.