1 juli 2015
In 1980 kwam mijn eerste boek uit. Als ‘decor’ gebruikte ik mijn geboortehuis in ’s-Graveland. Dat deed ik ook in boek drie en vier. En toen ging ik naar India met mijn oom. Het was overweldigend mooi en rauw en kleurrijk en schokkend tegelijk. Die reis riep het verlangen op om nog veel meer van de wereld te gaan bekijken. En die wens werd vervuld. Om onderzoek te doen voor mijn historische romans bezocht ik Pakistan, Jordanië en Syrië. Tot mijn geluk werd ik later door scholen over de hele wereld uitgenodigd om workshops te komen geven en te vertellen over mijn
werk. Vaak kwam ik terug met het begin van een nieuw verhaal.
Omdat ik dit jaar 35 jaar schrijver ben, heeft Querido vier van die ver-weg-boeken gebundeld in Dwars door de nacht. Ik heb de verhalen bewerkt en Philip Hopman maakte er prachtige nieuwe illustraties bij. De fijne vormgeving is opnieuw van Steef Liefting. Ik ben heel erg blij dat ik met Steef en Philip al zoveel boeken mocht maken, en hopelijk gaan we nog even door.
Een van de verhalen in Dwars door de nacht is Maliff en de wolf. Ik maakte
met Monique en onze toen zevenjarige dochter Imme een reis door Syrië.
Na een paar dagen Damascus vertrokken we naar Palmyra. Onderweg werd
Imme ziek. Ze vroeg of ik een verhaal wilde voorlezen, maar alle boeken
zaten in de achterbak. ‘Ik verzin wel iets,’ zei ik, ‘een verhaal over…’
Monique en Imme in Palmyra
Ik dacht even na. Ik wilde een naam hebben die een beetje oosters klonk. Kalief? Met een m? En toen zei ik: ‘Een verhaal over Maliff en hij woonde…’ We reden net voorbij een herdersjongen met een schaapskudde, en ik zei: ‘Maliff woonde in de woestijn en zorgde voor de schapen.’ Het begin was er.
Verderop in de woestijn passeerden we een oude man op een ezel. Dat werd oom Rafik. In een dorp hadden we een zielige wolf gezien in een stoffige kooi – de wolf kreeg ook een rol.
Al pratend en kijkend bedacht ik een avontuur, en voor we het wisten waren we in Palmyra. We haalden de rugzakken uit de taxi en zochten een hotel. Op de kamer veegde ik het woestijnzand van tafel. In mijn opschrijfboekje schreef ik: Het verhaal van Maliff en de wolf. Handig, zo’n ziek kind, dacht ik. Dit wordt een boek.
Moeder (met mes) en zus van Maliff
De mensen in Syrië waren ongelooflijk vriendelijk. We reisden in drie weken het land rond. Naar Deir Ezzor, Raqqa, Aleppo, Tartous en Hama – steden die op dit moment grotendeels in puin geschoten zijn.
We brachten ook een dag door in Fah, een dorp met lemen bijenkorfhuisjes. Thee, en nog meer thee, en met iedereen op de foto. Philip heeft Fah als ‘decor’ getekend in de eerste uitgave van het verhaal. Maliff woont er met zijn familie. Ik hoop dat het goed gaat met iedereen.
Imme op een ezel naast de auto waarin ‘Maliff en de wolf’ werd geboren
De bewoners van Fah
Bijenkorfhuizen van leem in Fah
Op de burcht in Aleppo